Zofenopril Kalsiyum

Zofenopril Kalsiyum; Zofenopril kalsiyum hipertansiyonda bulunan ve miyokard enfarktüsündeki faydalı etkisi başlıca plazma renin angiotensin aldosteron sisteminin baskılanmasının bir neticesidir. ADE'in inhibisyonu (Zofenoprilatın aıjinin tuzu için tavşan akciğerinde bulunan 0.4 nM'dür). Vazopresör aktivitenin düşmesi ve aldosteron salgılanmasının alçalmasına neden olan plazma renin-anjiotensin II azalmasıyla neticelenir. Her ne kadar sonraki azalma ufak ise de sodyum ve sıvı kaybıyla beraber serum potasyum konsantrasyonunda ufak artışlar meydana gelir. Anjiyotensin Il'nin renin sekresyonu üstündeki negatif geri yüklemesinin kesilmesi plazma renin aktivitesinin yükselmesiyla neticelenir. Plazma ADE aktivitesi zofenopril kalsiyumun 30 mg ve 60 mg tek oral miktarından 24 saatin ardından sırasıyla, %53.4 ve %74.4 düşmüştür.

ADE inhibisyonu, prostaglandin sistemini faaliyete geçirerek periferik vazodilatasyona katkıda bulunan, dolaşımdaki ve lokal kallikrein-kinin-sistemi aktivitesinin yükselmesiyle neticelenir. Zofenopril kalsiyumun hipotansif etkisine bu mekanizmanın katkıda bulunması ve bazı yan etkilerinden sorumlu olması olasıdır. Hipertansiyonlu hastalara zofenopril kalsiyum uygulaması, kalp hızında kompensatuar bir yükseliş yaratmadan yatar vaziyetteki ya da ayaktaki kan basıncının yaklaşık aynı oranda azalmasıyla neticelenir. Zofenopril kalsiyum uygulamasının ardından ortalama sistemik vasküler direnç azalma eğilimine girer. Bazı hastalarda optimal kan basıncı düşmesi seviyesine gelinebilmesi için birkaç haftayı gerektirebilir. Antihipertansif etkiler, uzun zamanlı tedaviyle sürdürülebilir. Tedavinin ani bir şekilde kesilmesi kan basıncında ani bir yükselmeye neden olmaz. Şu anda zofenopril kalsiyum hipertansif hastalardaki morbİdite ve mortalite üstündeki etkileri ile ilgili bir veri mevcut değildir. Hastalarda görülen karakteristik özellikler, yaşlılar da farmakokinetik, yaşlılarda, renal fonksiyonlar normal ise doz ayarlamasının gereği yoktur. Renal fonksiyon bozukluğunda farmakokinetik.

Radyoişaretli zofenopril kalsiyumun oral uygulamasının aredından ölçülen zofenoprilatın anahtar farmakokinetik parametrelerinin karşılaştırmasına dayanarak, düşük renal bozukluğu (Kreatinin klerensi >45 ile <90 ml/dak) bulunan hastalar zofenoprili vücuttan normal bireyler (Kreatinin klerensi >90 ml/dak) ile aynı oranda elimine etmektedir. Orta ve hiddetli böbrek yetmezliği (Kreatinin klerensi 7-44 mİ / dak) bulunan hastalarda eliminasyon hızı normallere nazaran %50 düşmektedir. Bu durum, bu hastalara zofenopril mutad başlama dozunun yansının verilmesi gerektiğini göstermektedir.

Hemodiyaliz ya da peritonal diyalizdeki böbrek hastalığının son aşamasındaki hastalarda eliminasyon hızı normalin %25'ine gerilemiştir. Bunun nedeni, bu hastalara zefonopril mutad başlama dozunun V4'ünün verilmesi gerektiğini işaret etmektedir. Karaciğer fonksiyonlarının değişmesindeki farmakokinetik, radyoişaretli zofenopril kalsiyumun tek dozlarının tüketildiği düşük ve orta hepatik disfonksiyonlu hastalarda, zofenoprilat için Cmaks ve Tmaks değerleri normal kişilerle aynıdır. Fakat, sirozlu hastalarda EAA değerleri normal kişiler için meydana gelenin iki katıdır. Bu durum, hafif ve orta hepatik disfonksiyonlu hastalar için zofonopril başlama dozunun, normal hepatik fonksiyonlu hastalarınkinin yansı olması gerektiğini göstermektedir.