Kalsiyum, insan vücudunda en bol bulunan mineraldir ve toplam kalsiyumun %99'u kemiklerde ve dişlerde depolanır. Kalsiyumun temel görevleri arasında kemik ve dişlerin oluşumu ve devamlılığını sağlamak yer alır. Bununla birlikte, kasların kasılmasında, enzimlerin aktivitesinde, nörotransmiterlerin salınmasında, kalp atımının düzenlenmesinde ve kanın pıhtılaşmasında da önemli rol oynar.

Temel kalsiyum kaynakları arasında süt ve süt ürünleri bulunur. Bunun yanı sıra, ıspanak, lahana ve diğer yeşil yapraklı bitkiler de kalsiyum açısından zengindir.

Kalsiyum eksikliği, çocuklarda rikets adı verilen bir hastalığa yol açabilir. Bu durum kemik deformiteleri ve gelişme geriliği ile sonuçlanır. Yetişkinlerde kalsiyum eksikliği, kas spazmına, osteomalaziye ve bacak kramplarına neden olabilir. Düşük kalsiyum tüketimi, osteoporoz, yüksek tansiyon ve kolon kanseri riskinin artmasına da sebep olabilir.

Kalsiyum karbonatın emilebilmesi için özellikle midede çözünmesi ve iyonlaşması gereklidir. Menopoza girmiş kadınların %40'ında mide asidinde azalma görülmüştür. Mide asidi azalmış bireylerde, oral kalsiyum karbonatın sadece %4'ü emilebilir. Bu durumda, kalsiyum laktat, kalsiyum sitrat ve kalsiyum glukonat gibi çözünebilir ve iyonize olabilen kalsiyum preparatları tercih edilmelidir. Bu preparatlar, kalsiyum karbonattan daha fazla emilir ve daha etkilidir.

Kalsiyumun böbreklerde kalsiyum oksalat taşı yapacağı endişesi vardır. Ancak, kalsiyum sitrat bu riski azaltır. Kalsiyum sitrat alan bireylerde, idrar kalsiyumu artmasına rağmen sitrat, idrarda kalsiyum fosfat ve kalsiyum oksalat miktarını ve kalsiyum kristallerinin oluşumunu azaltır. Böbreklerde yinelenen kalsiyum oksalat taşı oluşumunu %90 oranında sitratın azalttığı görülmüştür. Sitratsız kalsiyum preparatlarının kullanımı böbreklerde kalsiyum oksalat taşı oluşma olasılığını artırabilir.

Kandaki kalsiyum seviyesi, çok dar bir aralıkta tutulmaktadır. Kandaki kalsiyum seviyesi düşmeye başladığında, paratiroid bezinden parathormon sentezi artar. Kandaki kalsiyum seviyesi yükselmeye başlarsa, kalsitonin sentezi artar. Parathormon, kemiklerdeki yıkımı sağlayan osteoklastların çalışmasını yoğunlaştırarak, kan kalsiyum düzeyini artırır. Ayrıca bağırsaktan kalsiyum emilimini artırarak, böbrekten kalsiyum atılımını azaltır.

Östrojen eksikliği, osteoklastların parathormona duyarlılığını artırır. Bu da kemikte yıkımı artırır. Bunun sonucunda kan kalsiyum düzeyi artar. Kan kalsiyum düzeyindeki artış, parathormon düzeyini azaltır. Parathormon azalmasıyla birlikte, aktif D vitamini düzeyi azalır ve kalsiyum atılımı artar.

Kalsiyumun, gebelikle ilişkili preeklampsi gelişimini ve hipertansiyonu önlemede rolü olduğu düşünülmektedir. Yapılan çalışmalar, gebelikteki kalsiyum alımı ile hipertansiyon arasında ters bir ilişki olduğunu göstermiştir.

Yetişkinlerde günlük olarak 1 gram kalsiyum alımı önerilmektedir. Çocuklara, gebelere ve emzirenlere ise 1.2 gram kalsiyum alımı gerekmektedir. Kalsiyumun günde iki gramdan fazla alınması, böbrek taşı oluşumuna ve yumuşak dokularda kalsifikasyona neden olabilir. Hiperparatiroidisi olanlar ve kanser hastaları, uzman gözetimi olmadan kalsiyum kullanmamalıdır.

Yüksek doz çinko, magnezyum, lifli besinler ve oksalat, kalsiyum emilimini azaltır. Alkol, fosfat, protein, kafein, sodyum ve şeker, kalsiyumun atılımını artırır. Antiasitler, kalsiyum atılımına ve kemiklerin yıkımına sebep olabilir.